Pamiyntejmy, coby Dzieciontko prziszło niy ino do bajtlow, ale do każdego, nawet starzikow. Styknie, na dobry pocontek, posłać komuś handkus. Może tyn drugi tyż szuko zgody, ino go gańba łodezwać sie piyrszy.
Po Świynty "Łucyji" (Łucji) w chałpie końcyło sie "pucowanie" (czyszczenie) łoknow "poskurcanymi" (pogniecionymi) konskami "cajtongow" (gazet), "glancowanie" (polerowanie) kryształow z "glasszranku" (oszklonej szafy), "kronlojchtrow" (żyrandoli) i "lojchtrow" (świeczników).
Dzisiej mało fto, nawet na wsiach, pamiynto i fajruje dziyń świyntego Jerzego. Choć trefiało to 23 kwietnia, już dziyń przodzi kładło sie przed chałpom dwie mietły kere miały łodganiać heksy. A na drugi dziyń, na kościelnym placu pamponie, bambry i bauery skłodali łofiary.
Downi Krom kolyndnikow chodziył po kolyndzie farorz abo kapelonek. A ś niymi bożyduda i kapistranty. Mieli ze sobom kadzidło i potym bez pora dni gryfnie woniało, a ksiynżoszek niy musioł, jak terozki, klynkać na dylowce.
Copyright © Wyborcza sp. z o.o.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
